Informujemy, że z przyczyn technicznych w dniach 4-11 grudnia br. Muzeum Rybołówstwa Morskiego oraz Punkt Informacji Turystycznej będą nieczynne dla zwiedzających i interesantów.

Za utrudnienia przepraszamy.

Ostki, ości, ościenie –wystawa czasowa

Narzędzia kolne to jedne z najstarszych narzędzi używanych do połowu ryb. Ich historia sięga pradziejów. Przez lata zmieniała się ich forma, specjalizowały się metody połowu ryb. Dziś są ozdobą kolekcji muzealnych, pensjonatów, restauracji. Od dawna nie używane kryją w sobie tajemnice i liczne zagadki.

Wystawa

Nowa wystawa czasowa w naszym muzeum to 33 eksponaty, w tym pięć replik dawnych narzędzi połowowych. Sam oścień to w teorii proste narzędzie. Drewniany trzonek długości od dwóch, do kilku metrów, zakończony ostrzami, na które nabijało się rybę. Używane przez tysiące lat mają jednak zmienną formę, a nierzadko, są niezwykle skomplikowane.

Inspiracją do stworzenia wystawy stała się praca habilitacyjna „Rybackie narzędzia kolne w Polsce i krajach sąsiednich” autorstwa prof. Marii Znamierowskiej Prüfferowej. Wydana w 1957 roku jest „białym krukiem” poszukiwanym, tak przez kolekcjonerów jak i ośrodki muzealne. Próba klasyfikacji ościeni obfituje w opisy etnograficzne, przynosząc odpowiedzi na pytania zadawane przez etnografów oraz miłośników dawnego rybołówstwa. Publikacje Znamierowskiej Prüfferowej, po dziś dzień, są fundamentem prac prowadzonych nad eksponatami związanymi z połowem ryb. Kolekcja zgromadzona w założonym przez Znamierowską, Muzeum Etnograficznym w Toruniu, jest największą kolekcją narzędzi rybackich w Polsce.

Muzeum Rybołówstwa w Niechorzu w swoich zasobach przechowuje siedem ościeni o zróżnicowanej formie. Do najciekawszych należy grzebień, który zachował się wraz z kilkumetrowym trzonkiem, oraz liną służącą do mocowania narzędzia. Ten nietypowy, dużych rozmiarów oścień służył do połowu ukrywających się w mule węgorzy. Holowany przy burcie łodzi przeczesywał dno wyławiając ryby.

Pięć ościeni muzealnych to bodarze lirowate, klasyfikowane przez Znamierowską Prüfferową jako bodarze morskie. Cztery z nich wykonano w warsztacie kowalskim, jeden stosując współczesne techniki spawania.

Kolejnym ościeniem w muzealnej kolekcji jest siedmiozębne narzędzie przekazane do naszej kolekcji przez pana Andrzeja Skrzypca. Poszczególne ości osadzone są w zaklepanej młotkiem rurze, dodatkowo wzmocnione cyną. Oścień znaleziony został w miejscowości Prosinko w gminie Czaplinek.

Pozostałe eksponaty to prywatna kolekcja Michała Ostrowskiego. Należą do niej ościenie wielozębne wykonane techniką kowalską, w tym jeden z wzmacniającym zęby oplotem z drutu. Kilka ościeni to narzędzia wielozębne wyposażone w zębate blaszki służące do skutecznego przytrzymywania ryby.

Osobna kolekcja to współczesne narzędzia kłusownicze. Do najciekawszych należy, wykonana ze szprych rowerowych niewielka ostka z oplotem z drutu oraz oścień z wymiennymi, nagwintowanymi ostrzami. W kolekcji znajduje się również prymitywny „harpun” ze zniszczonych wideł do buraków. Obecnie używanie ościeni jest nielegalne. Pierwsze zakazy dotyczące ich używania pojawiły się w połowie XIX wieku na Wiśle. W latach 20 – 30 XX wieku za specjalną zgodą mogli ich używać rybacy na Zatoce Puckiej. Współcześnie używanie ościeni jest przestępstwem ściganym przez Straż Rybacką, Straż Graniczną oraz Policję.

Ostatnia część wystawy to repliki narzędzie wczesnośredniowiecznych wykonane przez kowala Daniela „Ludoszę” Kozakiewicza. Należą do nich: bodarz z Hedeby, ości trójzębne, dwuzębne oraz bardzo ciekawy, zgrzewany z pięciu części, oścień z Ostrowa Lednickiego. Narzędzie to, przed połączeniem techniką zgrzewania, zostało wyposażone w liczne nacięcia/zadziory.

Repliką odnoszącą się do najstarszych narzędzi kolnych jest harpun z Polic. Odnaleziony w 1934 roku przechowywany jest w Muzeum Narodowym w Szczecinie. Oryginał, wykonany z poroża sarny, w przeciwieństwie do repliki jest wygładzony.

Kilka z eksponatów prezentowanych na wystawie, ze względu na rodzaj oraz charakterystykę użytego materiału możemy przyporządkować do okresu przed połową XIX wieku. Żelazo z którego zostały wykonane, po konserwacji zyskało „rysunek” typowy dla żelaza sprzed rewolucji przemysłowej.

Wystawa „Ostki, ości, ościenie” znajduje się na kameralnym poddaszu naszego muzeum.

33 eksponaty wzbogacone są o infografiki, których treść w znakomitej części zapewniła wspomniana powyżej praca profesor Znamierowskiej Prüfferowej. Samą książkę „Rybackie narzędzia kolne w Polsce i krajach ościennych” zobaczyć można w gablocie wraz z biogramem nestorki badań nad tradycją i historią polskiego rybołówstwa.

Tajemnice używania bodarzy morskich

Bodarze morskie opisywane są w literaturze jako ościenie, których „lirowate” ramiona miały się rozginać przy uderzeniu w rybę, bądź przy uderzeniu o dno. Od lat kontrowersje budził sposób używania narzędzi tego typu. Wątpliwości budził mało sprężysty materiał używany do ich produkcji. Oczywiście można uzyskać sprężystą stal, jednak nie na tyle by ramiona rozgięły się podczas uderzenia w płynącą rybę, a z pewnością nie przy uderzeniu w miękki muł, w którym zakopują się węgorze. Tropem wskazującym na zastosowanie rozgiętych ramion, było prześledzenie ewolucji tego narzędzia. Do najstarszych należy neolityczny bodarz o drewnianych ramionach i kościanym ostrzu przechowywany w duńskim Muzeum Lolland – Falster. Rozgięte ramiona, przypominające współczesne bodarze, wskazują na podobne zastosowanie narzędzia. Drewno, wyginane bez przecięcia słojów, mogło w pewien sposób „sprężynować” zaciskając się na ciele ryby, jednak charakterystyczny kształt nasuwa dużo prostsze rozwiązanie. Rozgięte ramiona mogły zwiększać pole trafienia ryby nakierowując ją na zaostrzoną, kościaną ość.

Podobnym narzędziem jest używany w czasach nowożytnych eskimoski kakivak. Ramiona narzędzia wykonane były zwykle z poroża lub kości. W przeciwieństwie do znanych nam bodarzy, ramiona wyposażone były w kolce skierowane do środka, tak by przytrzymywały rybę nabitą na środkową ość. Ciekawa była technika używania kakivaku. W dostępnym na portalu youtube dokumentalnym filmie „Tuktu” ((52) Tuktu- 7- The Ten Thousand Fishes (how to fish with a rock weir) – YouTube) widzimy Inuitów używających kakivaków. Zbudowany przez rybaków jaz, gromadzi łososie w tak dużych ilościach, że polowanie nie wymaga specjalnego celowania w rybę.

Równie interesującym zabytkiem, którego replikę prezentujemy na wystawie, jest bodarz z Hedeby. Narzędzie pochodzące z wczesnego średniowiecza, nie jest „lirowato” wygięty, zamiast tego posiada dwa tępe ramiona, księżycowato wygięte na zewnątrz.

Każdy z tych przykładów wskazuje nie na rozginanie ramion przy uderzeniu w cel, czy w dno, a jedynie na zwiększenie pola trafienia i ewentualne przytrzymanie zdobyczy.

Właśnie w takie zastosowanie bodarzy opisuje Maria Znamierowska Prüfferowa w „Rybackich narzędziach kolnych”: – Rozpoczynają się one po Bożym Narodzeniu, jak tylko zatoka zamarznie i trwają aż do 15 marca, a jeśli jest „twarda zima”, to aż do 20 kwietnia. (…) po odgarnięciu łopatą śniegu rozpoczynają rąbać przeręble, o średnicy około 40 cm o ile lód jest cienki, a o większej, jeśli jest gruby. Po skończeniu tej pracy wpuszcza bodarz osadzony na drągu około 6 m długości do przerębli (…) na tzw. „czarną wodę” i wolno posuwając się tyłem, aby mu drąg nie uciekał, zaczyna, nie dotykając nim lodowej krawędzi przerębli, „pchać” robiąc na razie próbne uderzenia po dnie i uderzając równo raz przy razie wkoło tak daleko, jak na to pozwala długość drąga. Gdy rybak poczuje, że na zęby bodarza trafił węgorz, wyciąga go i zrzuca nogą na lód, aby nie skaleczyć ręki oraz pluje na drąg bodarza (starzy rybacy tak robili) aby zaznaczyć miejsce, w którym go trzymał. (…) W ten sposób rybak cofając się zawsze tyłem, wciąż wkoło, obchodzi przeręblę , systematycznie posuwa też uchwyt drąga o dwie dłonie wyżej, aż dochodzi do samego jego końca.

Używając bodarzy latem rybacy również nie celowali bezpośrednio w rybę, a „szturchali na ślepo” starając się trafić węgorze skryte w trawach porastających dno zatoki.

Michał Ostrowski

ZARZĄDZENIE NR 3/2023

p.o. Dyrektora Muzeum Rybołówstwa Morskiego w Niechorzu

z dnia 9 listopada 2023 r.

w sprawie ustalenia dnia wolnego od pracy

w zamian za święto przypadające w sobotę

Na podstawie art.17 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 194 z późn. zm.) oraz art. 129 § 1 i art. 130 § 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks Pracy (tj. Dz. U. z 2023 r. poz. 1465 z późn. zm.)

zarządzam, co następuje:

§1.

Ustalam dzień 17 listopada 2023 r. (piątek) dniem wolnym od pracy dla pracowników Muzeum Rybołówstwa Morskiego w Niechorzu w zamian za Narodowe Święto Niepodległości przypadające w sobotę 11 listopada 2023 r.

 §2.

Zarządzenie podlega publicznej wiadomości poprzez:

1. Wywieszenie informacji na tablicy ogłoszeń w Muzeum Rybołówstwa Morskiego w Niechorzu;
2. Zamieszczeniu informacji w Biuletynie Informacji Publicznej Muzeum Rybołówstwa Morskiego w Niechorzu – bip.muzeum.rewal.pl
3. Zamieszczenie informacji na oficjalnej stronie Muzeum Rybołówstwa Morskiego w Niechorzu.

 §3.

Zarządzenie wchodzi w życie z dniem podpisania.

p.o. Dyrektora Muzeum Rybołówstwa Morskiego w Niechorzu

                                                                        Dominika Winiarska-Chodziutko

Zapraszamy do zapoznania się z plenerową wystawą okolicznościową oraz tymczasową wewnętrzną z okazji Narodowego Święta Niepodległości. 

Tegoroczne obchody Narodowego Święta Niepodległości

Starosta Powiatu Gryfickiego Ryszard Chmielowicz oraz Wójt Gminy Rewal Konstanty T. Oświęcimski zapraszają na obchody Narodowego Święta Niepodległości, które odbędą się 11 listopada br. Uroczystość rozpocznie się o godz. 11.00 w kościele pw. Najświętszego Zbawiciela w Rewalu, gdzie zostanie odprawiona msza św. w intencji Ojczyzny oraz koncert pieśni patriotycznych w wykonaniu chóru Amber Singers. Ceremonię uświetni wojskowa asysta honorowa 36. Mrzeżyńskiego Dywizjonu Rakietowego Obrony Powietrznej.

O godzinie 12:00 zostanie odśpiewany Mazurek Dąbrowskiego w ramach ogólnopolskiej akcji „Niepodległa do Hymnu”. Po uroczystości odbędzie się pochód, przy akompaniamencie orkiestry Red Swing Low, do Dworca Nadmorskiej Kolei Wąskotorowej w Rewalu, gdzie rozpocznie się Piknik Patriotyczny. Każdy będzie mógł spróbować oryginalnej Grochówki Legionowej, zupy dyniowej, rogali świętomarcińskich i innych smakołyków. Nadmorska Kolej tego dnia zorganizuje bezpłatny przejazd pn. „Pociągiem do Niepodległej”, który przywiezie gości piknik. Punktem kulminacyjnym będzie inscenizacja przyjazdu Brygadiera Józefa Piłsudskiego do Warszawy w wykonaniu Grupy Rekonstrukcji Historycznych „Nałęcz”. Podczas pikniku wystąpi znany zespół „Ania i Tomek Trust”.

19 października 2023 r. godz. 17.00 Muzeum Rybołówstwa Morskiego w Niechorzu

Wójt Gminy Rewal oraz Dyrektor Muzeum Rybołówstwa Morskiego w Niechorzu zapraszają w czwartek 19 października 2023 r. na Historyczne czwartki. To nowa propozycja niechorskiego muzeum, otwierająca cykl spotkań poświęcony przybliżeniu i upowszechnianiu historii lokalnej. Zapraszamy na otwarte wykłady połączone z dyskusją i nieskrępowaną rozmową przy kawie i herbacie. Spotkania z regionalistami i hobbystami to możliwość wymiany informacji i uzupełnienia wiedzy o naszej „Małej Ojczyźnie”.

Celem projektu jest budowanie poczucia tożsamości wśród mieszkańców Pomorza zachodniego, utrwalanie narodowego dziedzictwa w obszarze kultury i historii, wychowanie młodego pokolenia pod hasłem „o przeszłości dla przyszłości” a przede wszystkim integrowanie środowiska pasjonatów historii, naukowców i badaczy, kadry oświatowej, edukatorów i kolekcjonerów.

Moderatorem spotkań będzie Paweł Pawłowski – pełnomocnik Wójta Gminy Rewal ds. dziedzictwa kulturowego – historyk wojskowości, menadżer kultury, regionalista, muzealnik, pilot i  przewodnik turystyczny.

Program :

1. Militarna historia Mrzeżyna i Pogorzelicy – Paweł Grabowiec
2. Z wioski rybackiej na podbój kosmosu, czyli rakietowych tajemnic Niechorza ciąg dalszy…- Dariusz Bienek
3. Bitwa o przyczółek Horst – przyczynek do historii zapomnianej bitwy II wojny światowej– Wojciech Jarząb
4. Dyskusja

Prelegenci :

1. Paweł Grabowiec :

Regionalista, kolekcjoner pocztówek oraz przedmiotów związanych z historią Mrzeżyna oraz okolic. Fotograf oraz twórca i administrator strony „Mrzeżyńskie klimaty”i powiązanej grupy publicznej „Mrzeżyno dziś”. Emerytowany żołnierz zawodowy, absolwent Wyższej Oficerskiej Szkoły Radiotechnicznej w Jeleniej Górze oraz Akademii Obrony Narodowej w Warszawie, w stopniu podpułkownika, dowodzący między innymi 36.mrzeżyńskim dywizjonem rakietowym.

2. Dariusz Bienek :

Miłośnik historii i regionalista. Od 1990 roku publikuje artykuły, przede wszystkim o tematyce historycznej, na łamach wielu czasopism: „Z biegiem Regi” (Gryfice), „Kościół nad Odrą i Bałtykiem” (Szczecin), „Łobeziak” (Łobez), „Łabuź” (Łobez), „Ziemia Reska” (Resko), ‘Kurier Trzebiatowski” (Trzebiatów), „Gazeta Płotowska” (Płoty), „Biuletyn Karnicki” (Karnice), „Dwutygodnik Gryficki” (Gryfice), „Gryfickie Echa” (Gryfice), „Echo. Tygodnik Regionalny” (Gryfice, Trzebiatów, Ploty, Rewal, Brojce, Karnice, Nowogard, Kamień Pomorski, Dziwnów, Golczewo).

W publikacjach pokonferencyjnych pt.: „Trzebiatów – spotkania pomorskie” (2003-2013) ukazało się 11 referatów naukowych. Również w Płotach: 1 referat naukowy pt. „Od pieczęci do herbu” (2016) oraz książka pt. „Akt lokacji miasta Płoty i wystawca dokumentu” (2015). W Gryficach wygłosił referat pt. „Nasza współczesność przygląda się w przeszłości (Życie i twórczość Horsta Bienka)” (1994).

Z kolei w Płotach przedstawił prezentację multimedialną pt. „Zarys dziejów zamków w Płotach” w ramach, zorganizowanej głównie przez Ośrodek Konferencyjno-Edukacyjny Uniwersytetu Szczecińskiego w Kulicach, I Wyprawy Studyjnej „Śladami siedzib rycerskich Pomorza Zachodniego” (2016). Ponadto wystąpił jako autor publikacji: „Gryfice. Miasto i okolice” (2003), „Okazjonalny Magazyn Historyczny” (28 odrębnych zbiorów tematycznych, 1999-2000, 2002-2005). W Bibliografii Pomorza Zachodniego posiada 239 zarejestrowanych tytułów.

W Trzebiatowie w ramach cyklu: „W kręgu historii i tradycji” przedstawił „Trzebiatowskie wsie. Przekazy ikonograficzne na dawnych pocztówkach” (2003). W Płotach był pomysłodawcą i współorganizatorem I Konferencji Historycznej pt. „Od pieczęci do herbu” (2016) , II Międzynarodowej Konferencji Historycznej pt. „Od Wedlów do Ostenów” (2017), III Konferencji Historycznej pt. „Z przeszłością regionu za pan brat” (2017).

W ramach Zachodniopomorskich/Europejskich Dni Dziedzictwa przedstawiał prezentacje multimedialne: „Ploty – miasto dwóch zamków” (2013),  „To rzeka Rega dała początek Płotom” (2014),  „W gościnie u Ostenów” (2015) oraz „Utracone i ocalone zabytki w Płotach (2015), „Najwybitniejsi Ostenowie z Płotów – duchy przeszłości (2016), „Talar Radziwiłła” (2019). Także w ramach tzw. Ogólnopolskiego Tygodnia Bibliotek: „W Plotach spacerkiem po historii miasta” (2011), „Co historycznego wiemy o wsiach gminy Płoty?” (2012), „Stary Zamek w Płotach i jego dawni lokatorzy” (2013), „Gryf na pieczęciach i w herbie miasta Płoty” (2014).

Ponadto szereg innych prezentacji multimedialnych, m.in.: „Marzec 1945 roku w Płotach” (2019), „Damy w historii Płotów” (2020). W 1997 roku za zasługi dla Pomorza Zachodniego uhonorowany odznaką „Gryfa Pomorskiego”.  Laureat X edycji konkursu Starosty Gryfickiego „Gryficka Rega 2012” w kategorii kultura za realizację inicjatywy mającej na celu zachowanie tradycji i dziedzictwa kulturowego.

3. Wojciech Jarząb :

Niestrudzony badacz i popularyzator historii Pomorza. W latach 90. XX w.redaktor i wydawca prasy regionalnej: „Wiadomości Reskich”, „Gazety Płotowskiej”, „Gryfickich Ech” oraz „Biuletynu Informacyjnego Rady Miejskiej w Gryficach”; autor cyklu artykułów pt. „Historie z miasta Greifenberg”, ukazujących się co tydzień w „Gryfickich Echach” (lata 2005-2010).

To ponad 200 jednokolumnowych artykułów popularyzujących historię miasta. Obecnie, zajmując się zawodowo informatyką i hydrotechniką, tropi tajemnice dawnego Pomorza, a szczególnie powiatu gryfickiego. Współpracownik projektu www.elephanthansken.com. I dociekliwy badacz śladów pobytu w XVII-wiecznej Europie słonicy Hansken,uwiecznionej na znanych grafikach Rembrandta. Od 2009 roku stały uczestnik konferencji naukowych „Trzebiatów — spotkania pomorskie” i autor licznych artykułów pokonferencyjnych.

Z ciekawszych publikacji wymienić można m.in.:Rzekomy portret Parchama w trzebiatowskiej farze, czyli historia pewnej tajemnicy, [w:] Trzebiatów — spotkania pomorskie 2009, J. Kochanowska(red.), Pruszcz Gdański — Trzebiatów 2010,

Źródła ikonograficzne i pisane do historii trzebiatowskiego słonia, [w:]Trzebiatów — spotkania pomorskie 2010 r., J. Kochanowska (red.),Trzebiatów 2011,Wielki pożar miasta Greifenberg — 31 111 1658, „Nasz Głos… z Wybrzeża”, 2012, Nr 10/25,750 lat Kościoła łacińskiego w Gryficach, „Nasz Głos z Wybrzeża”,2012, Nr 13/28,Deszcz pada na świątynię — o niektórych tajemnicach farmazoniitrzebiatowskiej, [w:] Trzebiatów — spotkania pomorskie  2012, J.Kochanowska (red.), Trzebiatów 2013,Nowe przygody słonicy Hansken, [w:] Trzebiatów – spotkania pomorskie 2013, J. Janina Kochanowska (red.), Trzebiatów 2014,„Wdzięczność umarłych”. Średniowieczny motyw alegoryczny w kołobrzeskim epitafium obrazowym Zyberta Grantzina znanym jako „Rycerz na cmentarzu”,[w:] Trzebiatów — spotkania pomorskie 2014, J. Kochanowska (red.),Trzebiatów 2015,Polska królowa w dawnym Griffenbergu,[w:] Trzebiatów — spotkaniapomorskie 2015, J. Kochanowska (red.), Trzebiatów 2016, Sudakiewicz L. B., Wierzchowiecka-Rudnik I., Jarząb W., Wymiary komunikacji społecznej: katolicy na Pomorzu zachodnim, Koszalin 2019.

Serdecznie zapraszamy!

Informujemy, że dnia 16 października (poniedziałek) Muzeum oraz Punkt Informacji Turystycznej będą nieczynne dla zwiedzających i interesantów.

Za utrudniania przepraszamy!

Nadeszła jesień a wraz z nią wprowadzamy zmiany otwarcia Muzeum. Czekamy na Państwa w poniedziałki, wtorki, czwartki, piątki i soboty w godzinach od 10.00 do 16.00 w środy od godziny 12.00 do 15.00. Zmiany obowiązują od dnia 1 października 2023 r.

ZAPRASZAMY!!!

Muzeum Rybołówstwa Morskiego w Niechorzu od lat bierze udział w obchodach Europejskich Dni Dziedzictwa. Europejskie Dni Dziedzictwa to największy w Europie projekt społeczno-edukacyjny, którego idea narodziła się w 1985 roku w Granadzie. Na terenie Polski realizowany od 30 lat. W tym roku byliśmy obecni podczas uroczystego otwarcia Zachodniopomorskich Dni Dziedzictwa, które odbyło się 26 sierpnia 2023 r. w Regionalnym Centrum Kultury im. Zbigniewa Herberta w Kołobrzegu.  Celem ZDD jest promocja różnorodności kulturowej regionu, wzmacnianie identyfikacji społeczeństwa Pomorza Zachodniego z jego materialnym i niematerialnym dziedzictwem. Zachodniopomorskie Dni Dziedzictwa prezentują regionalne dziedzictwo historyczne, kulturowe i przyrodnicze pod hasłem „Przestrzenie Dziedzictwa” w które nasze tegoroczne wydarzenie SPACER HISTORYCZNY „ULICAMI DAWNEGO NIECHORZA”  doskonale się wpisał. Jak podkreśliła starsza kustosz Biura Dokumentacji Zabytków w Szczecinie Anna Bartczak: „Cały Stary Kontynent świętuje Europejskie Dni Dziedzictwa, by dowieść, że każdy region ma coś cennego, coś, co warto pokazać nie tylko turystom, lecz również samym mieszkańcom(…)Często mieszkańcy poszczególnych regionów są przekonani, że w ich okolicy nie znajduje się nic ciekawego, a tymczasem, nieopodal są obiekty o niebywałej wartości, perły, którymi warto się zaopiekować„. Tym bardziej cieszy obecność mieszkańców jak i turystów podczas obchodów EDD.

Tegoroczne wydarzenie podzielone zostało na 2  części, pierwsza obejmowała wprowadzenie w postaci krótkiej prelekcji wraz z prezentacją multimedialną, drugą część stanowił  spacer historyczny. Wykład oraz spacer poprowadzili Witolda Postracha (kolekcjoner) oraz Jarosław Juszczak (archiwista i historyk), członkowie  nieformalnej grupy „Pod Latarnią” od lat zaangażowani w dokumentowanie i badanie historii.

Muzeum Rybołówstwa Morskiego w Niechorzu w ramach tegorocznych obchodów Europejskich Dni Dziedzictwa zaprasza 23 września o godz. 15.00 na Spacer historyczny ulicami dawnego Niechorza.

Tegoroczne  wydarzenie składa się z dwóch części: prelekcji i spaceru. Prelekcja ma charakter wprowadzenia do tematu: przedstawiony zostanie zakres spaceru i głównych wątków związanych z omawianymi dalej obiektami historycznymi (m. in. postać Lovisa Corintha i Georga Rolla) oraz pokazanie źródeł archiwalnych, którymi posługiwali się autorzy opracowując zagadnienia (np. księgi wieczyste, katastralne, mapy, prospekty reklamowe, pocztówki, …). Podczas spaceru ulicami Kolejową, Parkową i Krakowską zaprezentowanych zostanie 16 wybranych budynków z omówieniem ich przed oraz powojennej historii. Obiekty zostaną pokazane na dawnej fotografii oraz przedstawione jak były reklamowane przed II wojną światową. Omówione zostaną także różne odkryte dotyczące ich historie. Popołudnie zakończymy przy muzyce na żywo na terenie przy Muzeum.

Prowadzenie prelekcji i spaceru historycznego: Witold Postrach (kolekcjoner) oraz Jarosław Juszczak (archiwista i historyk).

W dniu 23 września w związku z obchodami Europejskich Dni Dziedzictwa Muzeum oraz punkt informacji turystycznej będą zamknięte.